Het is qua voedselveiligheid goed geregeld in Nederland. Daarvoor hebben we de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA), die toezicht houdt op ons eten. Hoe kan het dan dat er continue voedselschandalen voorbij komen? En dat er ‘liegebeestprijzen’ uitgereikt worden aan verpakkingen die niet eerlijk zijn?
Ook interessant: zo lees je etiketten
De NVWA is een instelling die is ontstaan uit een fusie van onder meer de Voedsel en Waren Autoriteit (voorheen de Keuringsdienst van Waren) en de Algemene Inspectiedienst (AID). Zij handhaaft ook de regels die gelden voor verpakkingen. Ik ben dan wel benieuwd welke regels dat zijn, want zo zouden eerlijke verpakkingen eruit zien:
Oneerlijke verpakking
Bizar, want er is Europese regelgeving voor etikettering en daarin staat een verbod op misleiding. Daarbij gaat het ook om het wekken van een onjuiste indruk met de betrekking tot de samenstelling van een product. De NVWA is de controlerende instantie hiervoor in Nederland. Hoe kan het dan dat de Keuringsdienst van Waarde regelmatig met een uitzending komt waaruit blijkt dat er toch iets niet klopt: ossenstaartsoep waar geen staart aan te pas komt. Of vruchtenhagel dat voor 95% uit suikers bestaat en 5% appelsap. Overigens doet de NVWA wel iets goed. Uit een handhavingsrapport over claims op ontbijtgraanverpakkingen bleek dat minder dan de helft van de verpakkingen volledig voldeed aan de wettelijke eisen. Die stonden dan al wel in de winkel dus.
1/3 van de Nederlanders leest nooit een etiket. Behoor jij daartoe?
Profit voor People
Pieter van Vollenhoven, voorzitter van de Stichting Maatschappij en Veiligheid en voormalig leider van de Onderzoeksraad Voor Veiligheid, heeft er zijn eigen idee over. Volgens hem zou de NVWA moeten opkomen voor het publieke belang; de voedselveiligheid: “Helaas is de inspectie in de praktijk geen voedselwaakhond, maar een verlengstuk van het economisch beleid.” Profit voor People dus.
Gangbaar minder traceerbaar
Volgens Van Vollenhoven kunnen we de verantwoordelijkheid voor voedselveiligheid niet aan het bedrijfsleven overgelaten. Gelukkig kun je zelf een hoop doen om je niet voor de gek te laten houden: etiketten en ingrediëntenlijsten lezen. Alleen dan is het duidelijk wat je koopt en kan de mooie verpakking niet misleidend werken. Wil je weten waar de melk uit je zuivelproduct vandaan komt? Koop je gangbare producten, dan is de melk op zo’n manier gemengd dat je nooit meer weet welke melk uiteindelijk in welke verpakking zit. Koop je bij de biologische speciaalzaak, dan weten die het vaak wel omdat ze met kleinere boerencoöperaties werken. Dit heeft bovendien als voordeel dat bij een voedselschandaal veel makkelijker te achterhalen is met welk product rekening gehouden moet worden.
Check zelf of de verpakking eerlijk is
Een mooi voorbeeld eerlijke verpakkingen zag ik in de Lekker Weten Herfst. Dit klantenmagazine van de biologische supermarktketen Ekoplaza ligt in hun winkels en kun je gratis meenemen. Hierin staan twee soorten bouillon vermeld, waarbij de ene gangbare variant wel heel veel belooft qua verpakking, wat niet strookt met de ingrediënten. Helaas ben je als consument dus toch veroordeeld tot het zelf controleren van de ingrediëntenlijst. Neem je een vergrootglas mee als je naar de winkel gaat 😉
Bron beeld: Eerlijke verpakkingen
Joseph zegt
Zo misleidend kan het dus zijn, toch wat beter opletten als ik die sapjes koop.