Had je het misschien al gemerkt? De etiketten van levensmiddelen zijn veranderd. De piepkleine lettertjes waardoor je niet kon lezen wat er in het product zat moeten nu minimaal 1,2 millimeter groot zijn. Op kleinere verpakkingen 0,9 mm. En fabrikanten moeten voortaan duidelijk vermelden hoeveel energie, (verzadigd) vet, koolhydraten, suikers, eiwitten en zout het voedingsmiddel bevat. Omdat het natriumgehalte is vervangen door zout, is het eenvoudiger voor jou in te schatten hoeveel je binnen krijgt.
Dit is allemaal in het kader van transparantie. Zo moet duidelijk op het etiket vermeld worden als het product is samengesteld uit stukjes vlees of vis, en is er meer dan 5% water toegevoegd dan staat er ‘met toegevoegd water’. Ook de datum van invriezen moet erop staan. Zo kun je gelijk zien of de ‘verse’ vis eerst ingevroren is geweest. Voor rundvlees was vermelding van herkomst al verplicht, maar dit geldt nu ook voor kip, varken, schaap, geit en gevogelte.
Allergenen
Een grote verbetering is dat de fabrikanten ons beter moeten informeren over allergenen in hun voeding. Zo kunnen ook cateraars, restaurants en zorginstellingen de allergie-informatie paraat hebben, als hier naar gevraagd wordt.
Geen stoplicht…
Het was een jarenlang strijd tussen de consumentenbond en de Europese consumentenorganisaties om deze wetswijziging door te laten gaan. De wet was al in 2011 klaar, maar fabrikanten kregen zo de tijd om de etiketten geleidelijk aan, aan te passen aan de nieuwe regelgeving. Jammer dat er niet gelijk gekozen is voor het stoplichteffect, zoals in Engeland, waarmee je gelijk kunt zien of een product veel, matig of weinig zout, vet of suiker bevat. Volgens de consumentenbond was in Nederland de fabrikant hier fel tegenstander van, dus is het er uiteindelijk niet gekomen.
5 nieuwe regels voor etiketten op voeding:
1. Productnaam: het product moet een kloppende naam hebben: een magere rundergehaktbal is een rundvleesproduct, er zit namelijk ook nog 30% plantaardig eiwit in.
2. Niets verdoezelen: Als in een product een ander ingrediënt zit dan je als consument zou verwachten, moet dat op het etiket staan. Bijvoorbeeld aardappelzetmeel bij geraspte kaas (om klontering tegen te gaan).
3. Ingrediëntenlijst: In deze lijst moeten allergenen duidelijk herkenbaar zijn, dikgedrukt, hoofdletters of onderstreept. Bijvoorbeeld TARWE.
4. Welke olie is gebruikt: De vermelding plantaardige olie volstaat niet meer, er moet op staan om welke olie het gaat, bijvoorbeeld palmolie.
5. Voedingswaarde: Op elk etiket moet de voedingswaarde vermeld worden, behalve bij groenten, fruit en wijn. In 2016 wordt het volledig verplicht; vermeld staan: kcal of KJ, vet, verzadigd vet, koolhydraten, suikers, eiwitten en zout. Een voedingswaarde per portie mag, maar hoeft niet.
Beeld: industrieblick
Geef een reactie