Gastblogger Kim volgde de opleiding tot MindfulKids trainer. Regelmatig deelt ze hier haar ervaringen en geeft tips. Dit keer vertelt ze hoe ze er toe kwam om haar leven drastisch om te gooien. Weer heel herkenbaar en zeker even lezen nu je vakantie hebt…! Zo voorkom je een burn-out.
Ook interessant: Blog Sigrid: ‘Er is een verschil tussen opgeven en weten wanneer het genoeg is geweest’
Kim: ik kan me het moment nog herinneren als de dag van gisteren. Het gevoel van verlammende angst dat vanuit m´n buik omhoog kwam, richting m´n keel ging. Ik voelde het prikken achter m´n ogen. Langzaam vulden mijn ogen zich. Het verzet om de tranen niet te laten komen. En toch waren ze er. Ineens…. Allemaal. Niet een paar, het stroomde, ik kon niet meer stoppen.
Terug van 3 weken vakantie
Daar zat ik dan op m´n kantoortje net terug van mijn vakantie. Die 3 weken waarvan ik dacht dat die vast genoeg waren om weer even bij te tanken. Om weer met volle moed verder te gaan. Die 3 weken vakantie verdwenen in 5 minuten door de aanblik van 398 ongelezen e-mails… Verstomd pakte ik de telefoon en huilend belde ik mijn man: ik wil dit niet meer. Ik ga gewoon een stap terugdoen en niet meer als leidinggevende werken. ‘Doen!’ was het enige dat hij zei.
Ik was op! Zat dicht aan een burn-out
In tranen belde ik de HR manager om dit in gang te zetten. Binnen een dag was alles geregeld. Eigenlijk zonder erbij na te denken. Ik was verstomd, afgemat, bekaf. Het voelde alsof ik had gefaald tegenover mijn gezin, mijn familie, mijn werknemers. Tegenover mezelf. Ik was op!
Een stap terug als grootste stap vooruit
Toch gaf die ene stap terug mij tijd, rust en ruimte om alles eens van een andere kant te bekijken. En nu, bijna 2 jaar later, kan ik zeggen dat die ene stap terug de grootste stap vooruit was die ik ooit had kunnen maken. Al had ik dat toen nooit kunnen overzien. De vragen die ik me stelde waren:
Wie ben ik? Wat wil ik? Waar word ik gelukkig van? Waarom wil ik alsmaar verder en meer en hoger? Voor wie doe ik dat eigenlijk? Is dat wel nodig? Wat bereik ik met de top bereiken? Word ik daar rijk van?
Even vastpakken en weer laten gaan
Door het volgen van een 8-weekse mindfulcursus kwam ik dichter bij mezelf. Vond ik een bepaalde rust. Nu doe ik de dingen met meer aandacht. Geniet van kleine dingen. Heb meer geduld. Kies vaker voor mezelf, zonder een schuldgevoel naar de ander. Ik merk meer op wat ik voel en wat dingen met me doen. Zo kan ik ze vervolgens ook weer loslaten. Piekergedachten laat ik toe. Ik pak ze even vast en dan laat ik ze weer gaan. Ze helpen mij niet verder. Gedachten zijn geen feiten.
Wat is rust?
Tjee zeg… Waarom heb ik dit nooit op school geleerd? Waarom wordt dit nu, in deze huidige hectische, prestatiegerichte maatschappij niet aan kinderen geleerd? Waarin ze van de ene toets in het volgende prestatiegerichte moment komen. Het ene verjaardagspartijtje moet groter en beter dan die van het klasgenootje. Kinderen zitten naast school op een sport, en op nog één en op muziekles. Daarna pakken ze even ‘rust’ door televisie te kijken, te gamen. Is dat écht rust? Of lijkt het rust omdat hun lichaam niet beweegt? Hun hersenen gaan maar door van het ene in het andere. Hun aandacht moet overal zijn. En datzelfde geldt voor ons als volwassenen.
Lichamelijke pijn en emoties anders bekijken
Stel je kind heeft buikpijn. Ik denk dat het goed is om die pijn of emotie van dichtbij te bekijken en te onderzoeken. Samen met je kind nieuwsgierig zijn en met aandacht afvragen wat er eigenlijk aan de hand is. Zo leert een kind zichzelf beter te begrijpen, zijn lichaam beter aan te voelen, leren om op tijd te luisteren naar wat z’n lichaam ‘zegt’ en te luisteren naar zijn gedachten en gevoelens. Ik denk dat we onze kinderen zo een beetje kunnen behoeden voor wat ons als volwassenen nu massaal overkomt.
Jong geleerd is oud een burn-out voorkomen
Met dit (gedachte)proces heb ik de afgelopen 2 jaar gespeeld. En van het één kwam het ander. Dit leidde ertoe dat ik inmiddels ben opgeleid tot MindfulKids trainer. Als trainer mag ik kinderen leren hoe hun aandacht werkt. Ik leer hen hoe zij door oefeningen hun aandacht bewuster in het hier en nu kunnen gebruiken. Ook leer ik ze hoe zij zonder oordeel naar hun ervaringen kunnen kijken. Daarbij gaat het over vriendelijke aandacht: hoe je een compliment kunt geven aan jezelf of hoe je een vriendelijke wens kunt sturen naar iemand anders. Daarmee leren ze een stukje zorg en aandacht aan zichzelf te geven. Ik hoop dat ze daarmee als volwassene beter in staat zijn om de grens aan te voelen tussen druk zijn en je druk maken. Dit alles heeft (wetenschappelijk bewezen) positieve effecten op hun concentreren, het omgaan met stress, spannende situaties en sociale interacties.
Mijn missie?
Dat ieder kind ervaart dat een schildpad meer weet te vertellen van de wegen dan een haas! Ik hoop dat ieder kind zijn ouder(s) daaraan helpt herinneren…
Practice what you preach
Op Live Green Magazine vertellen wij jou dagelijks hoe je zo gezond mogelijk met de wereld en jezelf kunt omgaan. Dat geldt ook voor mij. Daarom vind je vanaf maandag enkele weken interessante berichten die al eens op de site hebben gestaan maar nog steeds relevant zijn. De reden? We nemen een welverdiende vakantie! Vanaf 28 augustus gaan we weer fris van start. Wij wensen jou ook een fijne vakantie toe, vol mooie momenten in de natuur 😉
Geef een reactie