Gastblogger Annemarie heeft de eerste Kruidje Roer Me kruidenwandeling alweer achter de rug: “Met het zonnetje achter de wolken nog wel wat frisjes. Samen met drie vrouwen, een kruidenmand en pluktas stapte ik de deur uit. Ik voelde me net een soort roodkapje die op een klein avontuur in haar eigen voor- en achtertuin ging. Je weet namelijk nooit precies wat je tegenkomt.”
Ook interessant: Wintertenen of lentekriebels; de natuur bepaalt haar eigen ritme
- Tekst gaat verder onder de foto.
“Wandelen op zich is al een kunst, want er groeit op bijna elke centimeter wel een plantje dat even nader bekeken wil worden. Voor mij bekend, want ik woon en leef er mee. Voor één vrouw die meeliep ook, maar voor de twee andere vrouwen was dat net ietsje anders. Wonend in de stad waren ze niet zo bekend met kruiden uit de berm of het groene Friese weiland.”
Genieten van kruidenthee en rozenlikeur
“De avond voor de wandeling waren de drie vrouwen al in Het ZonneHuis neergestreken. En na een gezellige maaltijd met elkaar, babbelden we over alles wat er groeit (of juist niet) in dit gebied. Voor de vrouw die al iets wist was er herkenning, maar de twee andere vrouwen keken elkaar af en toe met opengesperde ogen aan, elkaar stilzwijgend de vraag stellend ‘waar hebben die vrouwen het over’. Speenkruid, dovenetel, witte bloemetjes, maar je hebt ook gele en paarse die toch hetzelfde heten… En ken je dit kruid en dat plantje en vind je die ook zo mooi? Voor hen complete abracadabra, deze kruidentaal. Van kruidjes kwam het gesprek op boekhouders, waarvan ik de taal juist niet versta. Dan zit ik aan de keukentafel en bespreek dingen met mijn boekhouder terwijl ik ja knik maar van binnen voel dat ik geen idee heb waar die man het over heeft. Die herkenning mondde uit in een avond heerlijk lachen met elkaar, onder het genot van een wijntje, watertje, kruidentheetje en natuurlijk moest ook de rozenlikeur van het vorige seizoen worden geproefd.”
Leven en overleven in de natuur
“De volgende dag tijdens de wandeling op het pad van Het ZonneHuis liepen we metertje voor metertje, stonden stil, hurkten, roken, proefden, zagen herkenning, of niet. Er werden foto’s en filmpjes gemaakt van het zo mooie, kleine groene goud dat hier overal groeit. De hond mocht mee, want die geniet van het samen met ons buiten zijn. Soms liep ze voor ons uit en hoorde je haar haast denken als wij weer eens stil stonden ‘loop toch eens door, ik wil het weiland in’! Onderweg kwamen we een vogelwachter tegen. Samen met andere vogelliefhebbers zet hij stokjes bij nesten van weidevogels: grutto’s, kieviten, scholeksters, tureluurs en kemphaantjes. Gelukkig zijn ze er nog in dit mooie Friesland. We hoorden ze in de lucht, mooie lentegeluiden! De vogelwachter vertelde er boeiend over en liet foto’s zien, sommige behoorlijk heftig. Rovende dieren, soms met een bloederig slagveld van gedode dieren die de vos aan zijn jongen voedt. Ook dit is de natuur: leven en overleven. Ingrijpen van de mens is soms nodig, want bijvoorbeeld een vos heeft geen natuurlijke vijanden. Daardoor groeit de populatie met grote gevolgen voor de vogelstand.”
Kruidenlunch van lentegroen
“Van het pad trokken we het weiland in en zagen we kleur in de eerste eetbare, zacht paarse Pinksterbloemen. En veel Madeliefjes, wat een liefjes. Bang een bloem te vertrappen liep ik voorzichtig. Gelukkig zijn deze lenteliefjes heel krachtig en vertrap je ze niet zomaar. Ze worden er zelfs nog sterker van. Hoe symbolisch! Alle wilde planten verzamelden we in de mand en tas: paardenbloemblad, smalle weegbree, muur, veldereprijs, brandnetel, dovenetel, bieslook, daslook, bloemetjes en blaadjes van het koolzaad, pinksterbloemetjes, kleefkruid, hondsdraf, madeliefjes en zevenblad. Het was een fantastische oogst! Uitgespreid op tafel vroeg ik wie nog wist wat het allemaal was en ja hoor, ze waren geslaagd! Daarna was het tijd om in de keuken van dit lentegroen – met hier en daar wat kleur – een kruidenlunch te maken.”
Annemarie: “Zo’n wandeling lijkt een klein beetje op het oude jagen en verzamelen uit de oertijd: eerst bewegen, honger krijgen, de natuur in, vangen en plukken. Dan het eten maken en aan tafel gaan. Wat een feestje is dat!”
Rijk mens dankzij humor en de natuur
“We maakten kruidenboter, waarin we voor extra kleur wat fijngesneden blad van een biologische rode tulp verwerkten. Die serveerden we bij de zevenbladsoep met zoete aardappel. Daarna taartjes van ei met de verse fijngesneden kruiden erdoor. En wilde lentebollen van cashewnoten, bakbananenmeel en groene kruiden. Plus kruidencrackers, pesto en een groene kruidenmayonaise. Toe kokosbonbons met een topping van citroen en madeliefjes. Lekkere geuren en gelach vulden mijn keuken en ik werd er warm van tot in mijn tenen. Heerlijk. Humor en de natuur. Ik hou er van. We hebben het goed gehad met elkaar op deze mooie dag. Voor mij is dit de meest waardevolle manier van leren: samen op pad, ruiken, voelen, proeven en delen. Dat maakt van mij een rijk mens.”
Wil je ook mee met de Kruidje Roer Me wandeling van Annemarie? Check haar website voor de data.
Geef een reactie