‘Laat het los’ of ‘het is zoals het is’ en ‘maak je toch niet zo druk’. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Je hoofd heeft nu eenmaal de neiging om continu te denken. Vooruit denken, achteruit denken. Maar even niet denken zit er vaak niet bij. Loslaten klinkt altijd zo simpel…
Ook interessant: Kims blog over 2 emmertjes zintuigen, snel vol
- Tekst gaat verder onder de afbeelding

Hetzelfde geldt voor mediteren. Dan is het niet zo dat je gedachten ineens ‘uit’ gaan. Vaak krijg je juist de opdracht je gedachten te gebruiken, zoals ‘kijk ernaar alsof het een wolk is die voorbij komt en langzaam oplost’. Bij de kindermeditaties blaas ik bellen uit de bellenblaas als metafoor voor gedachten. De neiging om de bellen kapot te slaan met je handen is groot. Juist door ze er te laten zijn en niet in actie te komen leer je langzaam om dingen ‘ te laten zijn’.
Oefen je vaker met mediteren dan zal je erachter komen dat dit werkt. Je zult steeds wat beter de dingen kunnen loslaten. Omdat je ze als losse wolken of losse bellen kunt zien. Je hoeft er niets mee. Gedachten zijn geen feiten…
Samenloop voor hoop
En toen kwam er afgelopen weekend, waarin ik even heel wankel kwam te staan. Ik was uitgenodigd om een workshop mindfulness te geven tijdens de samenloop voor hoop. Tijdens deze 24-uurs wandeltocht wordt er door vele kanjers geld ingezameld voor het KWF. Er was dit weekend van alles te doen. Stoelmassages, kraampjes, eettentjes, kinderactiviteiten, een podium, sprekers… En ondertussen liepen teams 24 uur lang een rondje door het streekbos. Het pad werd ‘s avonds en ‘s nachts, naast de volle maan, verlicht door honderden zakken met kaarsen erin die beschreven waren met mooie, lieve, ontroerende teksten. Er werd gelachen, gedanst, geknuffeld, gehuild, geschreeuwd… En daar kwam ik met m’n mindfulness…
Kanker en loslaten?
In m’n hoofd had ik allerlei (oordelende) gedachten. Wie ben ik om aan mensen die kanker hebben (gehad) te vertellen dat ze moeten loslaten. De dingen moeten accepteren zoals ze zijn? Naar hun gedachten moeten kijken als wolken die voorbij gaan. Alsof kanker als een bel uit een bellenblaas voorbij drijft, ineens oplost alsof het er niet meer is?!
Voelen omzetten in emoties
Een lichte vorm van onrust ontstond in m’n buik. Inmiddels ben ik opmerkzaam genoeg om dit niet weg te duwen maar er juist even te laten zijn. Dat wat ik voel zet zich om naar emoties. En de emoties die ik voelde waren paniek, schaamte. En aan die paniek en schaamte verbond ik m’n oordelende gedachten… Bewust richtte ik m’n aandacht op mijn ademhaling en mochten de gevoelens en emoties gewoon even onderdeel zijn van wie ik op dat moment was en hoe ik me op dat moment voelde…
En dat was meteen het moment waarop ik wist dat ook voor deze mensen mindfulness en meditatie een toevoeging was. Ook als je ziek bent, chronische moe bent of chronisch pijn hebt, als je leeft in onzekerheid. Dan kan het helpen om te mediteren. Om even helemaal alleen met jezelf in het hier en nu te zijn. Want dan is dat wat er is.
Verbonden met jezelf
En daar zat ik met 4 eregasten op een grasveld, tussen het lawaai van lachende kinderen, muziek die door de boxen schalde, pratende en wandelende deelnemers om ons heen. We waren daar even helemaal alleen met onszelf, verbonden met pijn, verbonden met vermoeidheid, verbonden met verdriet. Maar ook verbonden met rust, verbonden met de stilte in jezelf. Na afloop gaven ze aan dat ze het heel fijn vonden om echt even stil te staan bij hoe ze zich voelden en wat ze voelden. In plaats van het weg te duwen of zich er door laten leiden…..
Ze hoorden geen schallende muziek, pratende en lachende mensen. Ze hoorden het kloppen van hun hart, ze voelden rust. Ze voelden dat ze gewoon even mochten ZIJN met hun ziekte… Juist door het even heel stevig vast te houden, konden ze het daarna even loslaten en op een andere manier vasthouden.
Kim
Kim van Doorn is in eerste plaats mama van 3 kinderen, echtgenote van Jeroen (die in de biologische cacao werkt) en daarnaast MindfulKids trainer voor alle kinderen (en hun opvoeders). Een training bij Happy Minds Happy Kids is veel meer dan Mindfulness. Het is kiezen voor jezelf. Kiezen voor je kind. Het is kiezen voor jullie samen. Niet voor niets is Kims motto: Do More Of What Makes You Happy!
*Mindfulness is van oorsprong ontwikkeld door hoogleraar en wetenschapper Jon Kabat Zinn. Hij werkte met uitbehandelde patiënten met chronische pijn en of stressklachten om hen te leren omgaan met hun pijn en hun zorgen en verdriet daarover.
Geef een reactie