Duurzame voedselketen. Het wordt te pas en te onpas gebruikt. Maar wat is een duurzame voedselketen nu écht? En past biologisch hierin? Wetenschappers van Het Groene Brein leggen dit uit.
Ook interessant: de andere #BioBetekenissen in ons digitale woordenboek
Verbinding van productie tot aan consumptie
In een voedselketen zitten alle activiteiten die verbonden zijn met de productie, verwerking, distributie, bewerking en consumptie van voedsel. Maar ook de menselijke en ecologische aspecten die hierbij komen kijken. Volgens de Brundtland-definitie* is duurzame voeding geproduceerd en geconsumeerd in een voedselsysteem dat voorziet in het voeden van huidige generaties zonder de economische, sociale en ecologische fundamenten voor de voeding van toekomstige generaties in gevaar te brengen.
*De Brundtland-definitie is als begrip geïntroduceerd in 1987 door de VN-commissie Brundtland. Het is genoemd naar de voorzitter, de toenmalige Noorse premier Gro Harlem Brundtland. Zij zien een duurzame ontwikkeling als een ontwikkeling die voorziet in de behoeften van de huidige generatie, zonder de behoeften van toekomstige generaties, zowel hier als in andere delen van de wereld, in gevaar te brengen.
Duurzame voedselketen voor ecologische houdbaarheid
De ecologische houdbaarheid van onze voedselvoorziening hangt dan ook af van de mens: hoeveel beslag leggen wij op de grond, de natuurlijke hulpbronnen en grondstoffen en de bijdrage aan de uitstoot van broeikasgassen en de afname van biodiversiteit?
Biologisch, lokaal milieu en dierenwelzijn
Als het gaat om de voedselketen in Nederland, kan door efficiënter en zorgvuldiger te produceren rekening gehouden worden met lokale milieu- en natuureffecten en dierenwelzijn. Voorbeelden hiervan zijn meer ruimte voor dieren in de stal en een vrije uitloop, instandhouding van het landschap, agrarisch natuurbeheer en minder gebruik van antibiotica en bestrijdingsmiddelen. Biologisch geproduceerd voedsel is hier een belangrijk voorbeeld van!
Belangrijke aspecten in een duurzame voedselketen zijn bovendien:
- Optimaal beheer van hulpbronnen (met een efficiënt en duurzaam gebruik van hulpbronnen en mineralen);
- Optimaal gebruik van voedsel (met duurzame voedingspatronen en minimale voedselverspilling);
- Optimaal benutten van reststromen (met hoogwaardige toepassingen van biomassa en afval).
Het goede nieuws: minder dierlijk
In een duurzame voedselketen zitten ook minder dierlijke producten. En dus eten we met z’n allen automatisch minder dierlijke producten. En we kopen steeds meer duurzaam gecertificeerde producten. Kortom: we kiezen dus steeds meer voor milieu- en diervriendelijke alternatieven als we boodschappen doen. Ook letten steeds meer mensen op keurmerken, waaronder biologisch. Wel vindt een groeiend aantal consumenten dat er te veel verschillende keurmerken in de markt zijn en dat bedrijven te makkelijk producten als duurzaam bestempelen.
Met een duurzame voedselketen kiezen we automatisch voor milieu- en diervriendelijke alternatieven, zoals biologisch als we boodschappen doen.
Voor het biologische keurmerk heeft de EU wettelijke eisen opgesteld. Weten waar het biologische keurmerk voor staat? Je leest het in dit blog.
Ook interessant: is plantaardig eten de toekomst of mogen we best af en toe een stukje vlees eten?
Geef een reactie