Heb jij dat ook? Dat je jarig bent en niet weet wat je moet vragen? Omdat je alles al hebt? Sterker nog, eigenlijk heb je veel te veel? Met dit boek in handen sla je in één keer aan het opruimen (lees: wegbrengen): Ontspullen. De hoofdvraag hierin is: gaat het jou om to do or to have?
Ook interessant: #100nu afval scheiden: ook voor jouw eigen portemonnee
- Tekst gaat verder onder de afbeelding
Ontspullen zet je aan het denken
Het boek is geschreven door trendwatcher James Wallman. Hij zegt dat de meeste mensen gelukkiger worden van beleving dan van bezit. Dus eerder van to do dan van to have. En daarom geven we eerder geld uit aan een leuke ervaring dan aan een nieuw hebbeding. Misschien doe jij dit allang, maar de manier waarop het beschreven wordt in dit boek is bijzonder en zet je aan het denken…
Alleen een stapel genummerde dozen
Het boek bevat een aantal voorbeelden. Ryan is een flitsende carrièretijger met genoeg geld op de bank. Hij koopt stropdassen van 250 euro alsof het niets is, crosst in de weekenden voor 800 euro een tijdje op een squad, rijdt in een splinternieuwe auto van een model waar iedereen in gezien wil worden en heeft het mooiste leven dat hij zich ooit bedenken kon. Hij hield van zijn werk. Hij hield van de mensen met wie hij werkte. Hij hield van zijn vriendin. Maar toch was hij niet gelukkig. Hij dacht dat nieuwe spullen hem gelukkiger zouden maken. Maar wat hij ook kocht, het gevoel bleef. Hij besloot een experiment uit te voeren: ontspullen. Het boek begint met deze quote: “Ik werd wakker en keek om me heen. Er was helemaal niets in huis. Geen stoel, geen bank, alleen mijn bed en een aantal genummerde dozen…
Ontspullen: zo doe je dat
Wat was er gebeurd? James had al zijn spullen in dozen gestopt. Een maand lang zou hij kijken welke spullen hij nodig had (en dus uit de doos haalde). Hij begon ‘s morgens met 1 doos waar ‘badkamer’ op stond. Hij pakte er een handdoek, tandenborstel, tandpasta en handdoek uit. De rest bleef erin. Na een maand zou hij alleen dàt houden wat hij had gebruikt en de rest weggeven. Bijzonder toch: eerst doe je alles ‘weg’ en zet alleen terug wat je écht nodig hebt.
Nieuwe stroming: experiëntialisme
Volgens de auteur is het tijd voor een nieuwe stroming in de wereld. Nu leven we met steeds meer stress, spanning en depressies. Ook is er steeds meer milieuschade door ons materialisme. Om gelukkig te worden bedacht Wallman de stroming ‘experiëntialisme’. Wil je weten of jij een experiëntialist zou kunnen zijn? In het boek staan hiervoor een aantal te beantwoorden vragen, zoals:
- Wat laat het best zien wie jij bent? Zijn dat (a) de spullen die je bezit, zoals je huis, je auto, etc. of (b) je belevingen, zoals je sport, verenigingen, hobby’s en avonturen die je beleeft?
- En naar welk leven streef jij? Is dat (a) het rijke leven dat je om je heen ziet en op tv van de celebrity’s of (b) een leven vol hechte vriendschappen, relaties en belevingen?
- Wanneer jij iemand succesvol noemt, bedoel je dan (a) dat die persoon veel dure spullen heeft of (b) dat diegene van het leven geniet?
- Als je (a) jouw auto of (b) de herinneringen aan je trouwdag op zou moeten geven, wat houd je dan het liefst?
Deprimerende van het materialisme
Dat er in ieder geval iets moet gebeuren, lijkt ons duidelijk. We kunnen zo niet doorgaan met het maken en kopen van spullen. Het is tijd om te ontspullen. Dat weten we al heel lang. In het boek wordt gesproken over een ander boek: ‘Silent Spring’ dat in 1962 al uitkwam. Toen al werd gesproken over de industriële praktijken die de natuur vernielden. Het boek laat de zwartste kant van het materialisme zien: de zinloze vervuiling. Schrik niet, maar dat is dus ruim 50 jaar geleden en we zijn nog altijd op dezelfde voet doorgegaan. Misschien zelfs nog erger…?
Materiële obesitasepidemie
Wallman maakt een vergelijking met voeding en ziet in onze tijd een materiële obesitasepidemie. Er zijn volop spullen verkrijgbaar en ook nog eens heel goedkoop. Maar volgens hem levert het verwerven van spullen stress op. Want je wilt steeds meer: een groter huis en een duurdere auto. Zijn nieuwe stroming, het experiëntialisme, is de revolutie van een nieuw manifest: je uit je macht/status niet langer met spullen, maar via je identiteit, activiteit, avontuur en ontmoetingen. Mooi!!!
‘Materiële vooruitgang’
Na ‘Silent Spring’ was er in 1976 nog een boek dat ons wakker zou moeten schudden: ‘The Joyless Economy’. Hierin kwam de schaduwkant van het materialisme aan bod. De gevolgen van materiële vooruitgang, zoals schade aan onze gezondheid, het milieu en de toekomstige generaties door wapens, verkwisting van grondstoffen, het slikken van pillen, het eten van smaak- en kleurstoffen en het overmatig gebruik van mechanische hulpmiddelen voor ons gemak.
Als meer altijd beter is heb je nooit genoeg
Waarom moeten we elk jaar een nieuwe mobiele telefoon hebben? Besef je welke grondstoffen daarvoor nodig zijn? Hoe lang kunnen we nog putten uit die mijn? En waarom hoort een lease auto bij jouw baan en komt er na vier jaar weer een nieuwe auto op de stoep te staan? Als meer altijd beter is, kun je toch nooit genoeg hebben? Wil jij zo leven? Word jij daar écht gelukkiger van?
Van basic kamperen terug naar je volle huis
Wie wel eens heeft gekampeerd verbaast zich er misschien over hoe weinig je dan nodig hebt. Zelfs geen elektriciteit, maar het kaarsje op tafel in de avond. De rust dat je niets hoeft op te ruimen (want er IS niets), maakt het pas écht relaxed. Kijk na de vakantie eens goed om je heen in huis. Pak een aantal dozen en stopte ze één voor één vol. Met spullen die je eigenlijk niet nodig hebt. Hoeveel blijft er over?
Is een eenvoudiger leven niet de sleutel tot geluk? Zowel in spullen als in voeding? Wat denk jij?
Geef een reactie