Toen ik enige tijd geleden op de lezing van Mike Donkers was, vertelde hij bepaalde dingen waar ik nog lang over heb nagedacht. Dat begon met de duisternis. Als kind kon ik me altijd al verbazen over het grote niets dat achter de sterren ligt. Ik beeldde mij in dat die sterren in een groot aquarium zaten, die in een andere wereld stond en waar mensen naar ons keken. Want er moest toch iets meer zijn dan alleen wij? Ik kon veel fantaseren, was dromerig. Later hoorde ik vaker dat ik meer moest ‘aarden’. Iets waar Mike ook naartoe ging in zijn lezing.
Ook interessant: “Willen we een aarde in totale chaos?”
Mike Donkers: het draait om dualiteit
Vind jij het niet bijzonder dat slechts 30% van het universum is te zien? De rest is donkere materie, waarvan we niet weten wat het is. Volgens Mike heeft dat een reden. Hij gelooft dat in het leven alles draait om dualiteit. Er is donker en licht, maar ook bijvoorbeeld positiviteit en negativiteit. Als voorbeeld gaf hij het paradijs. In een paradijs is alles goed en heerst een non-dualiteit. Maar als alles perfect is, valt er niets te leren en kun je niet groeien. Daarom kozen Adam en Eva ervoor om zich te laten verleiden door de slang (zucht naar kennis) en van de appel te eten. Tegelijkertijd kozen ze daarmee voor ervaring: de wereld leren kennen door deze te ervaren.
Mike Donkers trok de dualiteit overal in door. Het intrigeerde mij. Zo vertelde hij dat in de mythologie het hemelse principe yang (man) is en de aarde ying (vrouw). Hoe trager de trilling, hoe dichter de materie. Mater = moeder = moeder aarde, de drager van het leven. De drager van het leven heeft wel de man (yang) nodig, als schenker van leven (zaad) = dualistisch. Vervolgens komt in de duisternis van de placenta het leven tot ontwikkeling en groeit naar het licht = dualistisch. Overigens net zoals bij planten gebeurt! Dankzij de dualiteit vullen we elkaar aan en leven we in harmonie. Want daar draait het volgens hem om in het leven: dat we elkaar aanvullen. Daarbij zou je elkaar niet moeten aanraken, want dan ga je in elkaar over en word je non-dualistisch. En dat zou betekenen dat je niet groeit/leert van elkaar. Blaas maar eens een foto op. Dan zie je allemaal pixels die elkaar niet raken. Ik vind deze materie enorm spannend.
Mike Donkers noemt de theorie van Darwin ‘het zoeken naar een materialistische reden om op aarde te zijn’. Herken je dat? Ik wel. Ook ik zocht een materialistische reden (de aarde die in een aquarium zit met een hele mensheid daarachter) van het ‘zijn’. Maar Mike gaf een voorbeeld dat me raakte: jij hoeft de wind toch niet te zien om te weten dat het waait?
Intelligentie
Mike Donkers ziet de reden waarom wij hier leven in de intelligentie. Wij kunnen bijvoorbeeld keuzes maken. Zoals Adam en Eva in het paradijs al deden. Wij kunnen kiezen voor het goede of kwade. En dat kun je op meerdere manieren uitleggen. In de katholieke kerk wordt het eten van de appel als verleiding gezien (het kwade). Maar in de uitleg van Mike Donkers wordt het juist als het goede gezien, omdat Adam en Eva daarmee niet in een non-dualistische wereld leefden. Natuurvolkeren leefden heel erg dualistisch. De manier waarop zij samen leefden met de natuur was puur vanuit intelligentie: ze bouwden hun huizen bijvoorbeeld nooit stijf en recht, maar met organische structuren. Onze huizen zijn van loodrechte bakstenen en daarmee zijn ze niet bestand tegen aardbevingen. Tegenwoordig denken wij steevast dat we beter zijn dan de natuur, maar dat zijn we natuurlijk helemaal niet. We zouden net zoals de natuurvolkeren deden, juist moeten samenwerken met de natuur, zoals ook in de biologische wereld gebeurt en in de biodynamische wereld nog veel meer.
What the bleep do we know?
Vervolgens wees Mike Donkers ons op de film ‘WHAT THE BLEEP DO WE KNOW !?’. Deze bijzondere en vernieuwende film bestaat gedeeltelijk uit interviews. Er is wel een verhaallijn en je ziet gedetailleerde en inspirerende visuele effecten en animaties. Hoofdrolspeelster Amanda belandt in een wereld die door wetenschappers wordt aangeduid als de kwantumfysica. De film zoekt de raakvlakken op van de zichtbare, waarneembare wereld en de mystieke, religieuze en filosofische inzichten die de mensheid sinds vele duizenden jaren en overal ter wereld heeft ontwikkeld. Het waarheidsgehalte van deze inzichten wordt steeds meer bevestigd door de allernieuwste resultaten van geavanceerd natuurwetenschappelijk onderzoek. Kortom: WHAT THE BLEEP DO WE KNOW !? wil ik absoluut gaan kijken, want het zou een nieuwe ervaring en een uitdaging zijn die je leven kan veranderen…
Aarden
Tegenwoordig zitten wij in een tijd van mindfullness, de geest leeg maken en ‘gewoon te zijn’. Mike Donkers heeft daar niet veel mee op. Volgens hem is dat het verlangen naar doodgaan. Kijk je naar de natuurvolkeren, dan waren zij bezig met de aarde en hoe ze deze het beste konden doorgeven aan hun nakomelingen. Volgens Mike Donkers is dat de ultieme spiritualiteit: je bezighouden met de toekomst, maar handelen in het hier en nu = dualistisch. Volgens Mike verbinden we ons op dit moment veel te veel met de ‘hemel’, met het licht. Mike stelt dat het tijd is om de duisternis te vieren. Te aarden en zo dualistisch te zjin. Ik vind dit een goed idee. Jij?
paní zegt
Mooi stuk…..zeker iets om over na te denken…
Het is een must om goed te aarden….goed idee..
Maar om goed te aarden zou je naar mijn mening, eerst moeten ‘zijn’… en mindfullness kan daar zeker bij helpen.
Met aandacht bezig zijn in het hier en nu, aarden…
Maar aarden kan nu eenmaal niet zonder het licht, even pas op de plaats, een stukje bezinning….
dat hebben we ook nodig…om te groeien…net als de natuur…
De duisternis, de aarde…kan niet zonder het licht….
De mens start in de duisternis en heeft vanaf zijn geboorte meegekregen om naar het licht toe te leven….
Het gaat om het vinden van de goede balans, elkaar aanvullen….leren…
Zowel je verbinden met de duisternis, goed stevig staan en aarden, als verbinding met het licht, energie, warmte en…liefde
Ik zou ze beiden willen vieren…zowel de duisternis als het licht…
En je hoeft de wind inderdaad niet te zien om te weten dat het waait, maar velen van ons willen hem wel graag voelen….