Een groen leven ziet er voor iedereen anders uit. Dit keer vroegen we het aan Rineke Dijkinga. Als orthomoleculair- en natuurgeneeskundige begeleidt ze mensen om via gezonde voeding en leefstijl meer grip op hun leven/klachten/ziektes te krijgen. Daarover schreef ze diverse boeken, geeft ze lezingen, cursussen en ontwikkelt ze recepten zodat je binnen een handomdraai iets (h)eerlijks op tafel kunt zetten.
Ook interessant van Rineke Dijkinga: Recept groentebrood met jodium
- Tekst gaat verder onder de afbeelding
Grootste passie
Het is mijn passie om mensen te laten ervaren dat gezond en culinair goed te combineren zijn met aandacht voor het milieu. Bij veel mensen leeft nog het vooroordeel dat gezond en lekker niet op 1 bord samengaan. Via mijn werk kan ik mensen laten ervaren dat je de heerlijkste smaaksensaties op tafel kunt zetten met eerlijk, onbewerkt en zuiver voedsel. Dat zie ik als groot voorrecht.
Ultiem geluk
Ervaar ik als ik ‘op jacht’ naar voedsel ga of wintervoorraden ‘hamster’. Als oermens waren we de hele dag bezig met het verzamelen en bereiden van eten. Dit hoeft de moderne mens helemaal niet meer, maar ik ervaar een soort oer- en geluksgevoel als ik door mijn tuin of de natuur loop en allerlei eetbare bloemen pluk waarmee ik een heerlijke, oogstrelende salade maak. Ook het struinen op de markt op zoek naar specifieke ingrediënten valt hieronder. Van seizoensgroenten vind ik het enorm leuk om te zien hoe prachtig die fermenteren. Zo eet ik de hele winter iets lekkers uit eigen tuin. Mijn creativiteit stroomt rijkelijk als ik de eerste jonge brandneteltopjes als spinazie roerbak. Dat alles speelt mee in mijn geluksgevoel. Van mensen die via deze ‘jacht’ hun voedsel weer zelf bereiden hoor ik dat ze een dergelijk gevoel ervaren. Kennelijk boort hun creativiteit een soort ‘oerinstinct’ aan.
Grootste angst
Ik ben bang dat we niet snel genoeg actie ondernemen om het milieu, de oceanen etc. te redden. Er zijn gelukkig prachtige initiatieven om bijvoorbeeld het energieverbruik en de CO2 uitstoot te verminderen, maar is het genoeg? Ik denk dat voor veel mensen de milieuproblematiek nog ver van hun bed is. Er zijn nog te weinig mensen die het verband leggen tussen alle hormonale klachten die ons teisteren en bijvoorbeeld de conditie van de oceanen.
Minst aantrekkelijke eigenschap
Ik kan me moeilijk inleven in mensen die helemaal niets met het milieu hebben. Ik vind het bijna onbegrijpelijk dat men niet inziet dat wij een onderdeel van deze aarde zijn en dat alles wat we de aarde aandoen, we uiteindelijk ook onszelf, ons nageslacht en onze eigen gezondheid aandoen. Zeker als mensen dit beseffen maar er doelbewust niets aan willen doen, vind ik het lastig om mijn mond te houden. Misschien zou ik dat veel meer naast me neer moeten leggen. Iedereen heeft immers recht op zijn eigen ideeën en zijn manier van leven.
Wij zijn een onderdeel van deze aarde en alles wat we de aarde aandoen, doen we uiteindelijk ook onszelf, ons nageslacht en onze eigen gezondheid aan.
De beste ideeën krijg ik…
Gewoon buiten, als ik met de hond wandel of bezig ben in de tuin. Dan ontspruiten er prachtige ideeën. Een recept creëren met wat er op dat moment is (of ik het nu uit de tuin haal, de koelkast of het keukenkastje) vind ik de leukste, en direct ook de duurzaamste manier van koken. Meestal ontstaan dan mijn lekkerste recepten. Achter de computer op kantoor ontstaat er helemaal niets…
Mijn ideale groene leven
Thuis zou ik nóg wel groener willen leven en nog meer zelfvoorzienend qua voedsel. De volgende auto geen hybride maar 100% elektrisch aanschaffen om meer te doen met onze zonnepanelen en onze regenwateropvang verder verbeteren. Door het uitgeven van mijn boeken en het geven van lezingen hoop ik een nog veel groter groen effect te verspreiden. Want dat vind ik fantastisch: mensen enthousiast maken om een groene leefstijl op te pakken. Dat is heerlijk voor hun smaakpapillen, hun eigen gezondheid en goed voor het milieu. Eigenlijk bestaat mijn ideale groene leven ook uit heel veel voorlichting geven. Dat is fijn.
Levensmotto
‘Ontdek alles en behoud het goede’. Oude kennis over voeding, kruiden en specerijen is weggevaagd. Niet voor niets leerden oude geneesheren ‘laat uw voeding uw medicijn zijn en uw medicijn uw voeding’. We hoeven niet terug naar middeleeuwse praktijken. De moderne wetenschap en geneeskunde staan op een zeer hoog peil en daar plukken we met zijn allen de vruchten van. Maar ik ben wel voorstander om de oude kennis te blijven staven aan de wetenschap van nu: het integreren van oude en nieuwe kennis. Ik weet uit de praktijk hoe krachtig voeding als medicijn kan zijn. Als mensen de mogelijkheden van voeding en kruiden/specerijen kennen, kan iedereen zelf beoordelen of voeding en leefstijl iets voor hen kan betekenen.
Als het gaat over de optimale gezondheid van mens, dier, aarde en alles wat erop (en eronder) leeft, gelooft Rineke in de divertariër. Wat ze daarmee bedoelt lees je hier.
Geef een antwoord