Dat Kim haar eigen bedrijf heeft, dat ze doet wat ze het aller aller leukst vindt, dat haar bedrijf ook nog de naam ‘happy’ in zich heeft, wil echt niet zeggen dat ze de hele dag happy loopt te zijn. Kim: “Geloof me, ‘mindfull leven’ betekent zeker niet dat je alles maar ‘zen’ oppakt.”
Ook interessant: Om over na te denken: supermama…
- Tekst gaat door onder de foto
Nee, sterker nog, mindfull leven betekent vaker dat emoties en gevoelens juist sterker aanwezig zijn. Dat komt omdat mindfulness je leert om dàt wat je voelt te ontdekken. Te ontdekken met nieuwsgierige aandacht. Je drukt het niet weg, maar je houdt het even vast. Wat doet het met je? Hoe voelt verdriet? Zit dat in je buik, je keel, je hoofd?
Beroerd wakker worden
Laatst stond ik op. Moe. Net niet helemaal fit. De jongste was ’s nachts een paar keer uit haar bed gekomen en daarna kon ik de slaap niet meer helemaal hervatten. Sterker nog, een half uur voor de wekker ging, viel ik pas weer in slaap. Ik dacht nog: ‘ik kan er beter nu uitgaan, want anders word ik helemaal beroerd wakker’. Maar ja… niet gedaan. En inderdaad… Beroerd wakker. Blegh…
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand…
De oudste twee stonden alweer ruzie te maken wie als eerste z’n kleren aan had. De jongste was niet uit bed te branden, omdat ook haar nacht gebroken was. Ik keek in de spiegel en zag een hoofd waar ik niet bepaald vrolijk van werd. Maar ach… dat was ik toch al niet…
Automatische piloot-spier tegen niet happy zijn
Vroeger, laten we zeggen vóór de mindfulness, nam op dat moment mijn automatische piloot het volledig over. Die was namelijk getraind, m’n automatische piloot-spier noem ik hem wel eens. Dat zijn mijn gedachten en stemmetjes die het van me overnemen al voordat ik kan voelen. Die stemmetjes zeiden me dan: “Niet aanstellen, paracetamol tegen je hoofdpijn en een flinke laag make- up voor je wallen. Als je eenmaal aan het werk bent, voel je er niets meer van. En over 3 dagen is het weekend. Misschien kun je dan een ochtendje uitslapen.” M’n gevoel wist wel beter, maar ja, daar luisterde ik toen nog vooral NIET naar.
Alles mag er eerst zijn, dan maak ik een keuze
Nu is dat anders. Nu voel ik eerst, vóór ik een keuze maak. Dat betekent dat ik m’n vermoeidheid even toe laat. Het mag er zijn. Ik hoef er niets aan te doen. Ik laat m’n hoofdpijn even toe. Het mag er zijn. Ik hoef er niets aan te doen. Ik laat zelfs m’n frustratie jegens m’n kinderen toe. Het mag er zijn. Ik hoef niets aan de frustratie te doen. En nee, dit betekent dus niet dat ik alles maar laat gebeuren. Het betekent dat ik erken dat het er is. Ik ben me er bewust van. Zo bewust, dat ik dán een keuze maak hoe ik er verder mee omga. In het ene geval betekent dit dat ik inderdaad een paracetamol neem. In het andere geval neem ik die niet, maar laat de hoofdpijn er even zijn. Voor dit moment besloot ik dat álles er even gewoon mocht zijn. Een paracetamol was niet nodig, een kop koffie wel 😉.
Die 1,5 uur ‘verloren tijd’ levert zoveel meer op
Over anderhalf uur zouden de kids allemaal op school zijn of bij de oppas. Ik had een vrije ochtend van school waarin ik eigenlijk voor mijn eigen bedrijf zou gaan werken. Maar ik besloot naar m’n lichaam te luisteren: dat gaf aan dat ie hoofpijn had en moe was. Inmiddels weet ik dat het mij dan helpt om hard te lopen en daarna te mediteren. Daarna een heerlijke douche en me dan even helemaal mooi te maken. Ook al werk ik gewoon thuis. Het geeft mij een heerlijk gevoel om (ja,ja ik ga even reclame maken hoor) mezelf met de huidvriendelijke make-up van Sandstone even op te tutten. Mijn huid is erg gevoelig voor make-up en deze kan ik gewoon verdragen. Gelukkig maar, want ik krijg er een boost van om mezelf even heerlijk te verwennen. Daarna trakteer ik mijzelf altijd op de allerlekkerste koffie met opgeklopte melk, waar ik met volledige aandacht van geniet. Daarna voelde ik mij weer fit. Die keuze ‘kostte’ me in totaal 1,5 uur werktijd, maar:
M’n hoofdpijn was gezakt en ik had weer frisse en nieuwe ideeën opgedaan tijdens het hardlopen. Daarna heb ik vervolgens héél efficiënt en ontzettend lekker gewerkt. Ik ben er zelfs van overtuigd, dat als ik maar gewoon was gaan werken mét paracetamol – en dus 1,5 uur meer gewerkt zou hebben dan nu – ik lang niet zo fijn had gewerkt. En dus ook lang niet het resultaat zou hebben behaald als nu!
Dus ja… aan het einde van de rit ben ik toch wel weer happy 😉
Geef een reactie